วันเสาร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ระหว่าง อีแค่นกตัวหนึ่ง กับ นั่นมันนกตั้งตัวหนึ่ง

ถอดหมวกพ่อแม่
มาใส่หมวก "โค้ช"  แล้วชวนลูกคิด

....
บทเรียนบนท้องถนนในเช้านี้
แม่พาสายหมอกไปตัดผม
กลับออกจากร้านตัดผม
ระหว่างเดินมาที่รถ
ตาแม่เหลือบเห็นลูกนกตัวจิ๊ดกระโดดอยู่บนถนน
สงสารลูกนกจับใจ จึงไล่ตะครุบ
ป้าร้านขายไส้กรอกข้างทางบอกว่า
มันตกจากรังเมื่อรุ่งสางเมื่อฝนมา
แม่กระวีกระวาดไปซื้อตะกร้ามาใส่ลูกนกตัวจิ๊ด
ขณะที่สายหมอกประคองกอดนกตัวจิ๊ดไว้ในอุ้งมือ
ป้าคนเดิมส่ายหน้าบอกว่า ...
ช่างลงทุนกะอีแค่นกตัวเดียว
แม่ไม่สนใจคำพูดป้า
หันกลับมาถามลูกว่า ...
สายหมอกคิดว่าหนึ่งชีวิตมีค่าแค่ไหน ?
แล้วลูกได้เรัยนรู้อะไรกับเหตุการณ์นี้ !
คำตอบของลูกนำมาซึ่งความอิ่มเอม
ทุกขีวิตมีค่าเสมอ
เพียงแค่เราคิดจะช่วยเหลือ เขาก็รอด
แต่ถ้าได้เพียงมองผ่านไป ชีวิตหนึ่งก็ถึงจุดจบ
ถ้าเราไม่ทำ เราคงเศร้าใจสุดๆ
เราทำถูกแล้วนะแม่
สองแม่ลูกนำเจ้านกตัวจิ๊ดกลับบ้าน
ตั้งใจว่าเมื่อเจ้านกพร้อมโบยบิน
ต้องส่งมันคืนแผ่นฟ้าอย่างแน่นอน

ต่างมากไหม?
ระหว่างตะกร้าใบตั้ง 49 บาท
กับ ตะกร้าใบแค่ 49 บาท
ต่างมากไหม?
ระหว่าง อีแค่นกตัวหนึ่ง
กับ นั่นมันนกตั้งตัวหนึ่ง

...
เมื่อเจ้าปลูกความคิด
สิ่งที่ได้คือการกระทำ
เมื่อเจ้าปลูกการกระทำ
สิ่งที่ได้คืออุปนิสัย
เมื่อเจ้าปลูกอุปนิสัย
สิ่งที่ได้คือชะตาขีวิต
...
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
@Coach Jeep

วันศุกร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2558

เหงา หรือ โดดเดี่ยว

เหงา หรือ โดดเดี่ยว !!!
ความเหงาคือไม่มีใครอยู่ข้างกายเรา
ความโดดเดี่ยวคือการที่ไม่มีใครเข้าใจเรา
ความเหงาคือการที่ไม่มีใครสนใจเรา
ความโดดเดี่ยวคือการที่เราไม่สนใจคนอื่น
ความเหงาคือการค้นหาใครบางคนให้มาอยู่กับเรา
ความโดดเดี่ยวคือการค้นหาตัวเองให้อยู่ด้วยตัวเองให้ได้
...

ได้ตกผลึกทางความคิดในนิยาม ... ในคำว่า เหงา หรือ โดดเดี่ยว
ได้รู้ซึ้งเพื่อหยิบไปกำหนดอารมณ์ความรู้สึกของตนเอง ... ว่า กำลัง เหงา หรือ โดดเดี่ยว
ได้สัมผัสแก่นของคำว่า สมองปรองดองกับหัวใจ ถึงการตื่นรู้ในตัวเอง ... 
ได้ตั้งคำถามเพื่อฝึกสติของตนเองว่า ...
เป็นความเหงา หรือ เป็นความโดดเดี่ยว

-----
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
@Coach Jeep



ขอบคุณห้องเรียนไทยโค้ช 5  ที่ได้ฝึกตามภารกิจที่ 1  ที่บันทึกภารกิจฝึกสติ"ฝึกสติเพื่อสร้างพลังจิต"
ที่เราได้เขียนเป้าหมายว่า ทุกวันจะอ่านหนังสืออย่างน้อย 1 บท พร้อมจดจ่ออยู่กับตัวหนังสือ

ขอบคุณ หนังสือ วาทะสร้างแรงใจ ของ คุณหมอพงศ์ปกรณ์ พิชิฉัตรธนา ที่ได้นั่งอ่าน .

วันพุธที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2558

I am I

ทุกคนต่างมีทางเดินของตัวเอง
อย่าเลียนแบบคนอื่น
คนเราต้องค้นหาตัวเองให้พบก่อนว่า...
เราคือใคร?
เรามีความชอบในด้านไหน?
เราถนัดอะไร?

เมื่อได้คำตอบแล้ว...

เดินไปบนเส้นทางของตัวเอง
แล้วเราจะมีความสุขและประสบความสำเร็จในที่สุด...

เราเลียนแบบวิธีคิดคนอื่นได้
และเราจะถูกลืมได้ในที่สุด ... เมื่อเรายังเลียนแบบวิธีการจากคนอื่น

คนที่มีวิธีการที่ไม่ซ้ำกับคนอื่น
จะโดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์ตลอดไป


ในกระบวนการพัฒนาบุคลากรในองค์กร ด้วยTraining& Group Coaching 
จะพาผู้เรียนเดินด้วย หลักการ
เพราะเชื่อว่า หากตกผลึกในหลักการแล้ว ...
ผู้เรียนมีศักยภาพที่จะเป็นผู้เลือก วิธีการ ของตนเอง ด้วยตนเอง 

--------
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
@Coach Jeep

วันอังคารที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558

เรื่องของ "อายุ"

ระหว่างรอเมื่อนำรถเข้าตรวจเช็ค เลยหยิบหนังสือเล่มนี้มาเพิ่มรอยหยักสมอง
หนังสือ "อารยะอีโก้ " โดย ศ.ดร.เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์
ขอหยิบมาเป็น เรื่องเล่าจากหนังสือ
...
คนเรามีอายุ 3 อายุ
อายุเวลา ... อายุจริงตามเวลาเกิด รวมถึงอายุงาน
อายุหน้าตา ... คำว่า หน้าอ่อน หน้าแก่
อายุวุฒิภาวะ ... การพัฒนาทั้งด้านสติปัญญา อารมณ์ สังคม ที่เหมาะสมกับวัย ไปสู่ความสมบูรณ์หรือความเป็นผู้ใหญ่
กระจกบานใหญ่ถูกส่องให้เห็น !!!
...
พัฒนาวุฒิภาวะตัวเองให้มากพอ
มีสติแล่นให้เท่าทันอีโก้ตัวเอง
ยกระดับวุฒิภาวะให้สูงขึ้น
เข้าใจและจัดการอีโก้ของตนเอง
ท้ายสุด ย่อมทำให้มี อิสระ ในการใช้ชีวิตทำในสิ่งที่มีคุณค่า

กระชากใจจริงๆ กับประโยคที่กล่าวว่า
ถ้าอายุหน้าอ่อนกว่าอายุจริง ย่อมเป็นเรื่องที่ "น่าปลื้มใจ" 
แต่ถ้า อายุวุฒิภาวะ อ่อนกว่าอายุจริง จะเป็นเรื่องที่ "น่าสลดใจ"
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
@Coach Jeep

วันจันทร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2558

เรื่องเล่าจากอันดามัน ณ ทะเลตรัง

สงกรานต์ปีนี้  เก็บกระเป๋าตั้งใจไปอันดามัน ณ ทะเลตรัง
ใช้ชีวิตเป็นชาวเกาะ  4คน พ่อ-แม่-ลูก ที่เกาะกระดาน ทะเลสวย ๆ สีมรกตแห่งอันดามัน
ได้รู้จักชายคนหนึ่งที่เป็นคนคุมเรือ  เป็นไกด์  พาเที่ยว 
พร้อมได้ให้บทเรียนได้เรียนรู้คำว่า  ชีวิต  ได้อย่างงดงาม
...

@บังแวะกับเรือคู่ใจชื่อสู้โว้ย
ช่วงไฮ... พาเรือมาจอดรอรับส่งแขกที่กระดานไอร์แลนด์รีสอร์ท
ช่วงโล... พาเรือออกหาปลาแถวๆทะเลตรัง
เราคนทะเล ชีวิตคือทะเล
เราฝากชีวิตไว้กับทะเล
เรามีเป้าหมายในการต้องสู้เช่นกัน
เราสู้เพื่อเก็บเงินไว้เลี้ยงตัวเองยามแก่
เมื่อกำลังยังมี ชีวิตมันต้องสู้ต่อไป
อยู่กับทะเลใช่มันจะสวยงามเสมอไป
เวลาพายุมา ทะเลมันคลั่งอย่างโหดร้ายได้เช่นกัน
เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่และเผชิญหน้ากับมัน
เรารู้ซึ่งกับคำว่าคืบก็ทะเลศอกก็ทะเล
....
เมื่อนิ่งและเปิดใจฟังอย่างละเอียด
กระจกบานใหญ่สะท้อนให้เห็น ...
ทุกคนไม่ว่าชาวฝั่งหรือชาวเกาะ
เมื่อมีเป้าหมาย... ต่างมีวิถีทางที่นำไปสู่เป้าหมาย
เมื่อเลือกเส้นทางชีวิต... ต่างมีการเรียนรู้เพื่อการดำรงตนเพื่ออยู่ให้รอด
เมื่อมีความเชื่อว่าต้องสู้... ต่างมีพลังในการก้าวเดิน ตระหนักรู้ว่าไม่มีทางเดินใดที่งดงามตลอดเส้นให้เดินทาง
....
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
@Coach Jeep
เชื่อในการเปลี่ยนแปลงด้วย Training&Group Coaching

วันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

ใช้ชีวิตตามแบบ โค้ช

ได้พูดคุยแลกเปลี่ยน
สนทนากับเพื่อนที่น่ารักคนหนึ่ง
ด้วยหลากหลายบทบาท
บทบาทโค้ช... บทบาทพี่เลี้ยง ... บทบาทเพื่อน ...
....
บทเรียนที่ได้
ทำให้เราได้วิธีการในการปลดล๊อคชีวิตเรา
ด้วยคำว่า เปลี่ยนจากจะทำด้วยความอยากทำ
ให้เป็น ให้รักในสิ่งที่ต้องทำ
แล้วเราจะมีความสนุก มีความสุข ในสิ่งที่กำลังทำ



ทำให้นึกถึงรูปนี้นะ
เป็นรูปที่เราปั่นจักรยานกับลูกชายที่เขาใหญ่
ถามตัวเองว่า
ถ้าในภาพนี้ ไม่ใช่ ลูก แต่เป็นคนอื่น
เราจะรู้สึกอย่างไร???
...
เมื่ออยู่กับมันอย่างนิ่งๆ
เหมือนภาพนั้นเป็นกระจกที่เรากำลังส่อง
ตามกระบวนการของ Training&Group Coaching
ส่องด้วยความพินิจพิจารณาดูภาพนี้อีกครั้ง

เราไม่เคยแข่งขันเพื่อเอาชนะใครได้หรอก ...
หากเราไม่เรียนรู้การเอาชนะใจตัวเอง